Fusiegolf in vermogensbeheer blijft vooralsnog uit

door Johan Wiering

Begin dit jaar hadden nogal wat experts het idee dat vermogensbeheerders massaal toenadering tot elkaar zouden zoeken. Traditionele onafhankelijke vermogensbeheerders werden namelijk sterk geraakt door het provisieverbod, vooral omdat klanten niet zomaar een extra beheervergoeding accepteerden.

Tot dusverre is het echter goeddeels gebleven bij de begin deze maand aangekondigde fusie van T&E inmaxxa met Goris en Ladru Vermogensbeheer. Het blijkt niet alleen lastig om een geschikte partner te vinden, maar ook om toestemming te krijgen van De Nederlandsche Bank.
Sinds 1 januari is het in Nederland verboden een vergoeding te vragen voor het aanbieden van beleggingsfondsen van andere partijen, die al snel 0,7% per jaar van het fondsvermogen beliep. Vermogensbeheerders mogen sindsdien ook geen provisie in rekening brengen bovenop de gebruikelijke kosten die aan transacties verbonden zijn.
Grootbanken hebben hierop gereageerd door het aanbod van beleggingsfondsen van externe partijen te beperken en elk kwartaal servicekosten in rekening te brengen. Hoewel met name ING aan de weg timmert met een goedkoper alternatief platform, vermoedt directeur Koen Laarhoven van vergelijkingssite Vermogensbeheer.nl dat grootbanken hun marktaandeel dit jaar verder hebben zien krimpen. „Klanten weten nu veel beter wat ze daadwerkelijk aan hun bank betalen en zullen eerder overstappen naar goedkope vermogensbeheerders. Zeker als deze niet alleen over hun kosten maar ook over hun rendementen transparant zijn, want dit laat bij banken nog altijd te wensen over.”

Transparanter

Alex Vermogensbeheer, de groeipijler van Binckbank, verwelkomde in het eerste kwartaal in ieder geval een recordaantal nieuwe klanten waarna in het tweede kwartaal echter wel enige terugval volgde. Directeur Martijn Receveur van Indexus toont zich eveneens tevreden. „De voorheen ondoorzichtige geldstroom is nu transparanter geworden. Beleggers zien ook steeds meer in dat indexvolgers een goedkope manier zijn om te beleggen. Bovendien stoort het klanten van banken dat lokale beleggingsafdelingen gesloten worden en ze voor advies steeds meer op de telefoon aangewezen zijn.”
Grofweg de helft van de ongeveer 150 vermogensbeheerders, vooral de traditionele, wordt eveneens geraakt door het provisieverbod. Zij zagen zich gedwongen hun tarieven voor rechtstreeks advies en beheer te verhogen. „Maar dat valt niet altijd mee”, zo erkent directeur Harry Geels van T&E Inmaxxa. „Het omzetverlies door het provisieverbod hebben we slechts deels kunnen compenseren. En dan bieden wij nog specifieke, actieve vormen van beheer aan en kunnen klanten indien gewenst veelvuldig contact met ons hebben.”

Kleinere partijen onder druk

Door het provisieverbod en de steeds hogere kosten die gemaakt moeten worden om aan de regelgeving te kunnen voldoen, zijn nogal wat vermogensbeheerders de mogelijkheden van een samengaan gaan onderzoeken. Na enkele fusies eind vorig jaar is het enige echte wapenfeit in het lopend jaar het samengaan van T&E inmaxxa met Goris en Ladru Vermogensbeheer per 1 augustus. „Zowel het beleggingsbeleid als het management passen goed bij elkaar”, zo laat Geels in een reactie weten. Hoewel de directeur aan den lijve heeft ervaren dat het verkrijgen van toestemming van De Nederlandsche Bank - om de aandeelhoudersstructuur te wijzigen - een moeizaam proces is, blijft hij bij zijn begin dit jaar uitgesproken verwachting dat zich de komende jaren een kaalslag in vermogensbeheer zal voltrekken. „Hierin zie ik me gesterkt door de sterk stijgende kosten van toezicht voor kleinere partijen, blijkens de eerder deze week door de AFM gestuurde nota.”

Laarhoven acht het daarentegen onwaarschijnlijk dat zich een fusiegolf zal voltrekken: „Nogal wat transparante partijen met een hoge toegevoegde waarde groeien hard, ook sommige kleinere, en deze hoeven dus niet samen te gaan. Het is lastig om beheerders te laten matchen. De beleggingsstrategieën moeten wel bij elkaar aansluiten. Bovendien stelt de toezichthouder hoge eisen aan een fusie. Zodoende denk ik dat partijen er geregeld voor zullen kiezen om hun krachten slechts op specifieke terreinen te bundelen. En vergeet niet dat er ook toetreders bijkomen, zoals voormalige bankiers die voor zichzelf beginnen.”

Bron: De Telegraaf